Dungeons & Dragons, Gamma World ve Alternity gibi efsane rol yapma oyunlarının yayıncısı TSR’ın son dönemlerinde piyasaya sürdüğü Saga Game Rules’un basit bir ana fikri vardı: Oyuncunun ortaya attığı iyi bir fikrin atılan kötü zar altında ezilmemesi. Eğer deneyimli bir rol yapma oyuncusuysanız, özellikle 20’lik zarla oynanan oyunlarda olasılık eğrisinin düz olmasından kaynaklanan bir sorun olduğunu az çok bilirsiniz. TSR’ın bu soruna karşı ürettiği çözümse oldukça radikaldi; zarları tamamen ortadan kaldırmak ve oyun için özel olarak üretilmiş bir deste kart kullanmak! Ayrıca oyun kuralları da basitleştirilmiş, bu şekilde öğrenme sürecini hızlandırmak amaçlanmıştı. TSR’ın son dönemlerinde yayınlanan bu yenilikçi sistemi kullanan iki farklı rol yapma oyunu yayınlanmıştır: Dragonlance: Fifth Age (1996) ve Marvel Super Heroes Adventure Game (1998).

Dragonlance’in En Sıkıntılı Dönemi

Krynn’in beşinci çağı olan “Age of Mortals”, gezegeni tanrıların terk ettiği, geceleri gökyüzünde parıldayan beyaz “Solinari” ve kırmızı “Lunitari” yerine artık tek bir donuk renkli ayın asılı durduğu, beş farklı renkte devasa ejderin dünyayı zorbalıkla yönettiği korku ve huzursuzluk dolu bir dönemdir. Çoğu Dragonlance fanına göre Fifth Age orijinal Dragonlance havasından uzak, dramatik değişimlere maruz kalmış bir dönemdir. Belki de TSR bu yüzden Fifth Age’i Saga Game Rules adı altında yayınlanmaya karar vermişti. Ne de olsa Saga Game Rules da klasik Dungeons & Dragons takipçilerine göre oldukça radikal bir sistemdi.

Qualinesti ve Kagonesti elfleri

Oyunda temel olarak karakterler her biri 1 ila 9 arasında değişen 8 adet Ability Score’a sahiptir: Agility, Dexterity, Endurance, Strength, Reason, Perception Spirit ve Presence. Ayrıca karakterin bunlarda ne kadar yetenekli olduğunu gösteren A, B, C, D ve X olarak belirtilen birer harf kodu bulunur. Bu kodlar karakterin ne tür silahlar kullanabileceğini, ne tür zırhlar giyebileceğini ya da ne seviye büyü yapabileceklerini belirlemek amacıyla kullanılır.

Kartlar

Oyun “Fate Deck” adı verilen 82 kartlık özel bir deste ile oynanır. Her oyuncunun sağlık durumu ve yapabileceği hareketlerin sayısal değeri o an ellerinde tuttukları kartlarla ölçülür. Fate Deck, iskambil kağıtlarındaki maça, kupa, sinek ve karoyu andıran 9 farklı sembolden oluşur. Bu sembollerin sekizi aynı zamanda hazırladığımız karakterin ability score’larıdır. Sırasıyla kalkan, ok, miğfer, kılıç, hilal, küre, kalp ve taçtan oluşurlar. Bu sekiz sembole ek olarak bir de ejderha sembollü kartlar vardır. Ejderhalı kartlar 1’den 10’a, diğerleri ise 1’den 9’a kadardır.

Bir oyuncunun elinde bulunan kart sayısı karakterinin tamamladığı maceraların (quest) sayısına bağlıdır. Karakter ne kadar deneyimliyse elindeki kart sayısı da o kadar yüksek olur. Bu sistem, diğer rol yapma oyunlarındaki “experience” sistemi yerine kullanılır.

Fate Deck’ten birkaç kart

Temel Mekanikler

Temel mekanik, karakterlerin karşılarına çıkan rakip ya da engellere karşı belirlenmiş zorluk derecelerini aşmaları üstüne kuruludur. Oyuncu, söz konusu zorluk derecesine karşı ilgili ability score üstüne elinden kapalı desteden hemen yenisini çekmek suretiyle bir kart atar. Eğer ikisinin toplamı zorluk derecesini aşıyorsa eylem başarılı sayılır. Yapılan eylem bir rakibe karşıysa zorluk derecesine rakibin ilgili ability score’u eklenir. Örneğin; bir kapıyı kırmanın zorluk derecesi 8, ilgili ability score ise strength’tir. Oyuncunun Strength’i 5 ise elinden elinden atacağı 3 ve üzerindeki her kart başarılı sayılır. Yüz yüze bir saldırı söz konusu olduğunda ise Average zorluk derecesi olan 8, rakibin Endurance (örneğin 5) skoruyla toplanır. Eğer oyuncu ilgili Ability olan Strength skorunun üstüne toplamda 13’ü geçebilen bir kart atarsa saldırı başarılı sayılır ve hasar verilir.

Eğer eylemlerde atılan kartın üstündeki sembol yapılan hareketle alakalıysa (yüzyüze saldırılar için kılıç sembolü, sorcery saldırıları için ay sembolü ya da menzilli silah saldırıları için ok sembolü gibi) o eylem “Trump” olur. Bu durumda masadaki kapalı desteden bir kart daha çekilir ve üzerindeki sayı saldırının ya da hareketin toplamına eklenir. Bu kural diğer rol yapma oyunlarında sıkça karşılaştığımız “critical hit” yerine kullanılmaktadır. Bununla beraber eğer oyuncunun elinden çıkardığı kart ejderha sembolüne sahipse ve eylem başarısızlıkla sonuçlanmışsa oyuncu aleyhine “Mishap” denen durum gerçekleşir. Eğer eylem kapı kırmaksa kapı yerine oyuncunun omzu kırılır, saldırı yapılmışsa rakip bedavadan bir karşı saldırı yapar. Kısacası ejderha kartlarını kullanırken dikkat!

Oyuncu hasar aldığı zaman ise aldığı hasar kadar değerinde kartı elinden çıkartmak zorundadır. Hasar iyileşene kadar oyuncunun elindeki kart sayısı azalmış olur. Örneğin; oyuncunun elinde dört adet kart vardır ve bunlar 7, 4, 3 ve 2 dir. Aldığı hasar ise 6’dır. Bu durumda elindeki 4 ve 2’yi eleyebileceği gibi sadece 1 kart elemek için 7’yi eleyebilir. Eğer oyuncunun aldığı hasar elindeki kartların toplamından fazlaysa karakter bilincini kaybetmiş (Unconscious) sayılır.

Dragonlance: Fifth Age – Kutu içeriği

Kafa Gerektiren Büyü Sistemi

Bilindiği gibi Fifth Age’te Sorcery ve Mysticism adı verilen iki farklı yeni güç kaynağı bulunmakta. Sorcery için Reason, Mysticism için ise Spirit yeteneğinin kodu B ve üzerinde ise karakterimiz o dalda büyü yapabiliyor anlamına gelmekte. Büyülerin seviyesi için ise “spell point” adı verilen bir sistem kullanılıyor. Spell Point büyüyü yapan kişinin dinlenmeye gerek duymadan kaç büyü yapabileceğinin ölçüsü oluyor ve Reason ya da Spirit skorunun kendisiyle çarpılması sonucu elde ediliyor. Örneğin Reason 6 ise 36 spell pointimiz oluyor. Büyü yapabilmek için ise tasarladığımız büyünün içeriğine göre kaç puan harcayacağını hesaplamamız gerekiyor. Bunu hesaplamak için 5 adet faktör mevcut: Büyünün yapılış süresi, menzili, alan etkisi, etki süresi ve büyünün efekti. Her faktör yine 5 seviyeye ayrılıyor. Kısacası bir büyü gücüne göre 5 ila 25 spell point arasında değişebiliyor.

Örneğin; bildik bir büyü olan ateş topunu hesaplayalım. Yapılış süresi “instant” olduğu için 5, “far missile range” olduğu için 4, etki süresi “instant” olduğu için 1, alan etkisi “large group” olduğu için 4, verdiği hasar ise (farazi olarak) 9 olduğu için ise 3 puana mal oluyor. Toplamda 17 spell point karşılığında bir fireball büyüsü yapabiliyoruz yani. Büyü sisteminin bu kadar esnek olması deneyimli oyuncular için bir avantajken yazık ki yeni başlayan oyuncular için ciddi bir sorun haline gelebilir.

Bir Minotaur ile Centaur mücadelesi

Toparlayacak Olursak

Dragonlance: Fifth Age Dramatic Adventure Game, pratikliği ve hızlı öğrenme süresi açısından kesinlikle eşsiz. Her şey bir yana Krynn’de bir oyun oynamak bile yeterli bir sebep bu oyunu oynamak için. Fakat üretim dışı olması, dolayısıyla şu anki piyasada bulunması neredeyse imkansız olması ciddi bir dezavantaj.

Ayrıca unutmamak gerekir ki; romantizm, trajedi ve kahramanlık bir Dragonlance hikayesinin ana elementleridir. Acaba sizin oyununuzda aradığınız ögeler bunlar mı? Yoksa bu mağara senin, şu dehliz benim gezip yaratık mı kesmek istiyorsunuz? İşin sonu eğlenceyse hepsi uygundur elbette.