Bunun rol yapma kısmına yansıması için, karakter kadar oyuncunun da gizemi, şaşkınlığı ve korkuyu hissetmesi gerekir. Bu nedenle Call of Cthulhu’da oyun yöneticisi son derece kompleks bir hikaye alt yapısı hazırlamalı ve insan psikolojisinden de biraz anlamalıdır. Burada yöneticinin temel görevi, oyunculara karmaşık bir plotu çözdürerek tatmin yaşatmak ve bu esnada korkudan kaynaklanan his dışavurumlarıyla oyuncuları deşarj etmektir.

Korku oyunu yöneticilerine taktikler verdiğim yazı dizim için;

Özel olarak Call of Cthulhu Mitosu’nun detaylı anlatımı için;

İmaj Hiçbir Şeydir, Atmosfer Her Şey

Call of Cthulhu ilk çıktığında 20’li yıllarda geçiyordu ve özellikle o yılların Amerika ve İngiltere’sindeki savaş sonrası karamsar atmosferi baz alıyordu. Daha sonra eklenen 40’lı yıllarda, Amerikan mafya dönemi baskın gelir. 90’lar ise artık pek çok teknolojinin geliştiği, insanları korkutmanın hem daha kolay, hem de daha zor olduğu modern çağlardır, pozitif bilimleri hayatlarının merkezi yapmış insanlar, haliyle bu tür varlıkların gerçek olduğuna inanmakta daha zorlanacaklardır. Elbette bir kere inandıklarında çok daha büyük psikolojik darbe yiyeceklerdir. Bu noktada Muhafız’ın işi şu bakımdan zordur; araştırmacılar tarafından keşfedilen her sır bir öncekini yutmalı ve “Çivi çiviyi söker!” misali daha da dehşete düşürmelidir.

Call of Cthulhu yöneticilerine atmosfer taktikleri anlattığım yazım için;

Oyuna adını veren Cthulhu, Pasifik’in güneyinde yatan R’yleh adlı batık şehirde uyuyarak rüya gören bir yaratıktır. Kafasında ahtapot gibi dokungaçlar bulunan, kanatlı, pençeli, insan gibi iki kollu ve iki bacaklı olmasına rağmen grotesk ve pullu bir bedene sahip olarak tasvir edilir. Lovecraft, genellikle yaratıkları yahut olayları fiziksel özelliklerinden çok duygu yansımalarıyla tasvir eder. Bu özelliği yeni nesil tarafından eleştirilmesine, yazarlığının iyi bulunmamasına hatta alay konusu olmasına neden olmuştur. Aslında bu tarz, pek çok yazara olduğu gibi oyun yöneticisine de ana elementleri koruyarak istediklerini ekleme olanağını vermiştir.

Şu Necronomicon Meselesi : Gerçek mi, Değil mi?

Lovecraft’e göre, Deli Arap Abdul Alhazred’in yazdığı Necronomicon, ya da güya Arapça orijinal adıyla Al Azif adlı kitap, bu yaratıklardan bahseder. Bu isim Lovecraft tarfından ilk kez 1922’de, “The Hound” adlı hikayede kaleme alınmıştır. Weird Tales yazarlarının da kendi hikayelerinde kullandığı Necronomicon, tabii ki hayali bir kitaptır. Lovecraft’in yarattığı mitosun öyle güçlü bir etkisi oluşmuştur ki, Necronomicon’u gerçek bir kitap zannedenler olmuştur. Hatta ergenliğimde ben de bunlardan biriydim. Bunda o sıralarda ortalarda dolaşan Simon Necronomicon’unun etkisi büyüktü. Yazarı anonim olup, çeşitli okültik bilgileri derleyerek Lovecraft stilinde anlatan bu kitabı, -ben ortaokuldayken- Taksim’deki pasajlarda filan bulabiliyordunuz. Aslında bir sürü kurmaca Necronomicon mevcuttur, ama o dönemde bana denk gelen buydu.

Sanırım korku yazınının en ilginç fan fiction vakalarından biriydi kendisi. Çevirmen Dost Körpe de, Lovecraft hikayelerinin ilk kez Türkçe’ye kazandırıldığı Gotik Hikayeler’in önsözünde bundan bahseder. Taksim’de özellikle 90’larda yükselen okült kültürü araştırmaya değer. Gizemcilikle ilgili pek çok kitabın orijinalini bulabiliyordunuz. 90’ların sonundaki satanist avı olmasaydı eğer, yetmiş sene gecikmeli bir Weird Tales ekolü bile çıkabilirdi o civardan. O yıllarda aldığım, Manly Hall’un The Secret Teachings of All Ages Mitra Yayınları tarafından 2008’de Türkçe’ye çevrilerek yayınlandıysa da, özellikle bugünün Türkiye’sinde dilimize kazandırılacağını hiç ummadığım ilginç eserler de mevcuttu. Hoş bugün pdf kitap gruplarında dahi paylaşılan, 70’lerden kalma ilginç okült çevirileri var, denk gelebilirsiniz. Belki bir ara okült yazı dizisi hazırlarım.