Batman: Dedektif Hikayeleri Cilt 2 – Korkutma Taktikleri Hakkında

Bu yazıda Dedektif Hikayeleri (Detective Comics) ile karşınızdayım. Dedektif Hikayeleri, ilk yayınlandığı 1937 yılından son yayınını yaptığı 2011 yılına kadar toplam 881 sayılık hikayesiyle ABD’nin en uzun soluklu çizgi roman serisidir. Aynı zamanda DC Comics’e baş harfleriyle ismini vermiştir. Sitemizde DC’nin New 52 olayından bahsetmiştik. Dedektif Hikayeleri de New 52 bünyesinde aynı isimle “sayı 1” olarak 2011 de raflara geri döndü. New 52 – Dedektif Hikayeleri’nin baş yazarı aynı zamanda çizer olan Tony Daniel oldu. Tony Daniel, daha önce Batman R.I.P hikayesinde Grant Morrison ile beraber çalıştı. Bunun yanı sıra DC’de başka hikayelerde çizerlik ve yazarlıkları var. En fazla eser verdiği seri Teen Titans. Ayrıca Marvel Comics, Image Comics ve Dark Horse Comics’te eserleri mevcut. İncelemesini yaptığım Korkutma Taktikleri, Dedektif Hikayelerinin 0. sayısı ve 8. sayıdan 12. sayısına kadar (12 dahil) sayılarıyla birlikte Dedektif Hikayeleri Yıllık 1. sayısını içeren bir koleksiyon. Türkçe çevirisi ve yayını JBC yayıncılığa ait.

batman-korkutma-taktikleri-2

Dedektif Hikayeleri kısa hikayelerden oluşur. Bu hikayeler tek sayılık olabileceği gibi 5-6 sayılık olabilmekte. Elbette bir hikayenin içindeki bir ayrıntıyla başka bir hikayeyi birleştirmeler olabiliyor. Bu cildi Korkutma Taktikleri ismiyle elime alınca hikayelerin Batman’in sorgulama yöntemlerine, korkutma araçlarına değinen hikayelerden oluştuğunu düşünmüştüm. Korkutma Taktikleri, Dedektif Hikayeleri sayı 8’in bir hikayesinin başlığıymış meğer. Cildin ilk hikayesi de başlığa adını veren hikaye. Tek sayılık bir hikaye ve bunun dezavantajı yüzünden olması muhtemel bir hamlık seziliyor. Fiyasko olmasa bile gelecek hikayelere karşı beni şüphelendirdi. İkinci hikaye Baykuşlar Şehri yazısında belirttiğim DC Evreni’ndeki en büyük crossover olaylarından Baykuşlar Gecesi’nde geçiyor. Divan’ın emrindeki pençeler Gotham’da söz sahibi olan insanları hedef aldığı bu gecede Arkham’a saldırıyorlar. Hedeflerinde Arkham’ın baş doktoru Jeremiah Arkham var. Bu hikayede Arkham’da tedavi gören bir kaç hastayı kısaca tanıyoruz. Üzerinde durulan hasta ise Roman Sionis nam-ı diğer Black Mask. Bu sayı ilk hikayeye göre zayıf durunca şüphelerim iyice artmıştı. Fakat ilerleyen sayılarda hikayeyi bağladılar ve ortalamanın biraz üstünde bir şekilde sonlandı. Gotham’ın farklı kötülerini görmek ise benim için epey güzel oldu. Bu hikayenin genelinde gördüğümüz karakterler Mad Hatter, Clayface ve False Face Society (Sahte Yüz Cemiyeti) elemanları.

batman-korkutma-taktikleri-3

Üçüncü hikaye ise en çok hoşuma giden hikayelerden oldu. Ciltteki sıralama olarak Baykuşlar Gecesi olayından sonra geliyor. Yazarın kalemini konuşturduğunu düşündüğüm bu hikaye hem akıcı, hem kafada soru işaretleri oluşturan, meraklandıran ve karanlık yapısı ile bana olmuş dedirtti. Karanlık kısmı çizimlerin kan ve şiddeti pek çekinmeden içermesinden geliyor. Bir iki sayıda çaresizlik havasını vermesini beklememek gerek zaten. Bu hikaye yazarımızın oluşturduğu yeni bir kötü karakter olan Mr. Toxic ile Batman’in yüzleşmesini anlatıyor. Batman’in işleri sadece yumruğuyla çözmediği tarzda bir hikaye olduğundan ayrıca güzel. Bir diğer hikayeyse Batman’in eğitimini ele alıyor. Dedektif Hikayeleri sayı 0 olarak çıkartılmış olan bu hikayede Bruce Wayne bir zen ustasının yanında eğitim almakta. Dövüşme kabiliyetlerinden öte hayata bakış açısına dair öğütlerin de yer aldığı, diyalogların çok güzel yazıldığı bir hikaye. Yazıyı bitirdikten sonra tekrar okumayı düşünüyorum hatta. Bu sayının yazarı ise Gregg Hurwitz. Son olarak Harvey Dent yani Two Face ile ilgili bir hikaye var. Üç sayılık bu hikaye Harvey Dent’e odaklı, Batman içermiyor ve çizimleri atmosferine oldukça uygun hoş olmuş. Bu hikayenin yani cildin sonunda önceki ciltleri takip eden Joker hayranları için bir sürpriz bulunuyor.

Genel olarak hoşuma giderek okuduğum bir cilt olduğunu söylemeliyim. New York Times en çok satanlar listesinde bir numara olmasına şaşırmadım. Daha azıyla bu listeye girenler varken. Hikayelerin dağınık olması kesinlikle bir eksi, fakat yeni sayıya geçtikçe “Demek bu hikaye böyle devam ediyor.” diyorsunuz ve keyfiniz yerine geliyor. Ben bahsettiğim hikayeyi tekrar okumaya gidiyorum. Sizlere de iyi okumalar dilerim.

Yorumlar